Column: Het mooiste doelpunt van 2022

Een van de sporten die ik met twee benen heb beoefend, is voetbal. Het ging me niet altijd even goed af. Ik kon een beetje meekomen. Ondanks mijn positie voorin (dan kon ik geen ellende veroorzaken in de verdediging) zijn mijn doelpunten op de vingers van één hand te tellen. Ik heb me er bij neergelegd dat dat niet dé sport was die mij actief kon bekoren. Ik kijk er wel graag naar, al zet ik de teevee soms ook uit wanneer het spel echt niet om aan te zien is. Dan ga ik schaken.

Op internet scrol ik bijna iedere dag langs de nieuwe algemene berichten. Soms staat er een verrassend verhaal tussen. Zoals dat van Rowan Geleijnse, begin februari: ‘Voetballer met één been maakt kans op doelpunt van het jaar’. Ik weet dat er op heel mooi niveau gevoetbald wordt door mensen met een beperking. Soms zie je op Facebook of Instagram filmpjes voorbij komen met tegelijkertijd een oproep om te komen voetballen. Ik stond telkens verbaasd hoe die vrouwen en mannen dat doen, met één been en krukken bewegen ze zich zo snel over het veld, dat het je soms gaat duizelen. Snel, en heel wendbaar.

Doelpunt van het jaar
Ieder jaar reikt de internationale voetbalbond een prijs uit aan de voetballer, die het mooiste doelpunt van het jaar heeft gemaakt. Hij krijgt daarvoor de Puskás-award, genoemd naar de beroemde Hongaarse linksbenige nummer 10, die gedurende een lange reeks van jaren prijzen voor Honvéd (Boedapest) en later Real Madrid in de wacht sleepte. Op de shortlist van de Wereldvoetbalbond staan drie namen waaronder die van de Pool Macin Olesky (naast de Fransman Payet en de Braziliaan Richarlison).

Omhaal
Olesky scoorde met een schitterende omhaal. De bal sloeg loeihard in de kruising. Zonder meer het bekijken waard (kijk op www.voetbalzone.nl en klik door op Olesky). ‘De acrobatische treffer was een hoogstandje geweest in iedere wedstrijd, maar wat het in dit geval extra bijzonder maakt is dat Olesky maar één been heeft. Met behulp van krukken bestieren hij en zijn medespelers het veld’, aldus Geleijnse. Het is voor het eerst dat een speler met een beperking kans maakte op de award en, zo bleek op 27 februari. Hij is de winnaar geworden van de begeerde award! Inclusiviteit ten top, zelfs in voetbal.

Tijdens een eerder bezoek aan het revalidatiecentrum heb ik een aantal keren geprobeerd om met twee krukken te voetballen. Neen, het is nog steeds niet de sport die ik actief adoreer. Ik zal geen Olesky worden…

 

Hein van der Zande (Leiderdorp)
Voorheen organisatieadviseur bij de overheid, nu gepensioneerd
72 jaar, getrouwd met Els, twee (adoptie)kinderen, opa van Amara en Rohan