Column: Vakantie en disabled

Els en ik besloten om dit jaar naar de andere kant van de Noordzee te gaan. Een zus van haar en haar man wilden wel mee. Wij met onze Rockabilly en zij met de camper.

Cambridge per fiets
Schotland is het doel. En daarbinnen in ieder geval Skye. Daarnaast wilde ik per se met mijn driewielligfiets Cambridge in rijden. De Muur van Hadrianus waren we altijd gepasseerd zonder er naar om te kijken, dus die stond ook nog op de lijst. Al met al een flink aantal plekken om te bezoeken. En, zeker weten zouden we nog wel hier en daar een kasteel(tje) of een House dan wel een mooie grote tuin tegen komen. De trip begon in Hoek van Holland. Ik had tevoren aangegeven dat ik vanwege mijn handicap graag voor de auto en de mobiliteit een plekje bij de lift zou krijgen. Ik kreeg een geel plakkaat met een rolstoel er op. Daarna liep alles op rolletjes.

Inclusieve campings
Voor de campings in Engeland en Schotland zochten we steeds naar die, die afgestemde voorzieningen hebben. Dat lukte erg goed. Het was in de beschrijving op internet ook telkens prima aangegeven met het internationale symbool, de rolstoel. Het was zelfs zo, dat we op een campsite aankwamen, hadden aangegeven dat ik behoefte had aan speciale voorzieningen, de ruimte eerst werd getoond. Tot twee keer toe werd gevraagd of ik even kwam kijken of alles voldoende schoon was, of alles goed stond opgesteld en of ik zo overal bij kon. De ruimte voldeed gewoon aan de standaardmaat. Trouwens overal en altijd voorzien van het rode noodlijntje. Met mijn rolstoel manoeuvreerde ik me meestal wel zodanig dat alles lukte.
Het is me opgevallen dat de mensen zeer behulpzaam zijn, ruimte maken en je eigenlijk altijd willen laten voorgaan. Bij een paar kastelen kreeg Els zelfs een carer toegangsbewijs (0,00 Pond), als mijn begeleider. Zeer attent.

Speciale lift in kasteel
Bij het Harry Potterkasteel in Alnwick werd me bij de ingang al gezegd dat er binnen een lift was en dat we maar een kik hoefden te geven wanneer we er gebruik van willen maken. Het was zo’n echte ouderwetse lift. We konden er net met ons twee in, het hek ging dicht, de deur klapte toe en ratelend gingen we naar boven.

Per fiets de King’s College kapel in
De klap op de vuurpijl was het fenomeen dat mijn driewielerligfiets doorging voor rolstoel en als zodanig werd behandeld. Ik kon er dus overal mee in. Het mooiste was de wens die uitkwam, al rijdend voor Kings College in Cambridge een foto. En daar mocht ik dus met mijn ‘rolstoel’ de kapel in…….dat is een moment geweest dat ik niet licht zal vergeten.

Hoffelijk en respectvol
In het volgende korte verhaal zal ik vertellen over de hoffelijkheid en de egards van Schotten en Engelsen voor de mensen die ‘disabled’ zijn. Gedurende de vier weken dat wij aan de andere kant van de Noordzee doorbrachten, is ons dat heel positief opgevallen. Op sommige terreinen kunnen wij daarvan in Nederland nog veel leren.

 

Hein van der Zande (Leiderdorp)
Voorheen organisatieadviseur bij de overheid, nu gepensioneerd
72 jaar, getrouwd met Els, twee (adoptie)kinderen, opa van Amara