Column: Twijfels of toch niet?

Onlangs zat ik op mijn kamer voor me uit te kijken. Even een blik uit het raam. De kale takken van de bomen wuifden me toe en spoorden me aan om er een mooie dag van te maken. Ik betrapte me erop dat ik al een tijdje naar mijn prothese zat te staren. Die staat voor me, klaar om erin te stappen. Soms gaat dat niet zo gemakkelijk, technisch en fysiek wel, maar psychisch ligt er soms een drempeltje. Allerlei gedachten gaan door me heen. Het verleden kruist met het heden. “Weer een dag met zonder twee benen en maar zien dat het goed gaat.” Want zo voel ik me af en toe.
Ik start vol goede moed met een douche. Het water verfrist en spoelt de wat sombere gedachten uit mijn hoofd en van mijn lijf. Toch vraag ik me dan af waar ik mee bezig ben, wat ik wil. Hoe ziet de toekomst eruit?

Met twee benen
Terug op mijn kamer kijk ik net even anders tegen de prothese aan: positief. Ik wil met twee benen de dag in stappen. Iedere dag biedt kansen en geeft mogelijkheden. Soms moet ik ze zelf creëren en soms komen ze aangewaaid. Af en toe heb ik een duwtje, een zetje nodig. Dat helpt. Het zonnetje schijnt. Kom op! Dan doet een wandeling door en langs het duin aan de kust je goed. Ik waai uit. De prothese werkt zoals ik wil. Met een prima gevoel ga ik naar huis en pak de volgende mogelijkheid om iets te doen aan.

Kansen blijven zien
De andere dag ga ik een stukje fietsen. Het is wel koud, erg fris zelfs maar een klein rondje doet wonderen. Lekker door de polder karren op mijn aangepaste ligfiets. De horizon zien, de zwanenparen in de weilanden. Schapen. Een heel grote groep meerkoeten klit als het ware op elkaar en verplaatst zich naar de slootjes. En met een prima gevoel fiets ik huiswaarts. Dan ben ik blij met mijn prothese. Zij stelt me in de gelegenheid om dit allemaal te doen. Ik moet wel willen en ernaar op zoek. En, wanneer ik de mogelijkheden hebt gevonden: deze ook benutten, soms met behulp van een duwtje.

Er positief in staan. Dan blijf ik de kansen en mogelijkheden zien.

 

Hein van der Zande (Leiderdorp)
Voorheen organisatieadviseur bij de overheid, nu gepensioneerd
70 jaar, getrouwd met Els, twee (adoptie)kinderen, opa van Amara