Hoe ouder je wordt, des te meer onzekerheden sluipen langzamerhand naar binnen Je hebt er geen erg in en dan ineens sta je voor weer een keuze.
Mijmering
Wij wonen in een mooie eengezinswoning met twee trappen. Af en toe komt de gedachte aan verhuizen naar gelijkvloers naar boven. Maar….waarheen? Er is eigenlijk geen passende woonruimte in onze regio voorradig. Ja, wellicht aan de andere kant van Nederland, maar dat is ook weer zo’n stap….. Het liefst blijf je toch in de vertrouwde omgeving en je probeert het zo aangenaam mogelijk te maken.
Zucht
Ik sta de laatste tijd steeds vaker boven aan de trap en zucht dan soms heel diep voordat ik met mijn prothesebeen de eerste stap naar beneden zet, Die eerste stap moet helemaal goed zijn. Gaat dat niet helemaal lekker dan ga je al met een ‘achterstand’ naar beneden. Het geef een eerste onzekerheid in handelen en dat is nu net het laatste wat ik mee wil maken en ook niet kan gebruiken. En dan ga je nog op twee benen naar beneden. Het komt voor dat ik mijn prothese vanwege geïrriteerde huid niet aan kan doen en toch naar beneden moet. Met behulp van de kruk en de leuning lukt dat wel maar lang niet altijd zonder slag of stoot. Je wilt niet meemaken dat je een tree overslaat want dan zijn de gevolgen niet te overzien. Je voelt je onzeker.
Op onderzoek uit
Uiteindelijk valt tijdens een keukentafelgesprek met Els het woord ‘traplift’. Pfff dat is wel even wennen. Het is wel de waarheid. Na wat afwegingen en gedachtewisselingen viel het woord: ‘doen!’ en ben ik op onderzoek uitgegaan. Hoe werkt een traplift, hoe wordt deze bevestigd en kan deze ook door naar zolder? Parallel daaraan heb ik een verzoek om ondersteuning bij de gemeente ingediend. Vrij snel zaten we weer aan de keukentafel.
Niet lange tijd daarna ontving ik een positief advies. De traplift tot de eerste etage wordt vergoed. Doortrekken naar de tweede etage is voor eigen rekening. De gekozen leverancier kwam enkele dagen later inmeten en een afspraak maken over de plaatsing. Ik moest wel even zuchten: soms gaat een traject zo snel…
Ervaringen
Het was wennen maar het is een plezierritje geworden. Geen onzekerheid. Het mooie is dat ik nu pas merk hoeveel energie er in traplopen met een prothese gaat zitten: ik heb veel energie over om meer andere dingen te doen en mijn conditie op peil te houden.
Hein van der Zande (Leiderdorp)
Voorheen organisatieadviseur bij de overheid, nu gepensioneerd
73 jaar, getrouwd met Els, twee (adoptie)kinderen, opa van Amara en Rohan