Het ziet er schitterend uit…het nieuwe beeldmerk. Dat was mijn eerste gedachte toen ik naar de site ging… In dit korte verhaal, deze column, kan ik niet heen om de nieuwe vormgeving van de website in het algemeen en het beeldmerk in het bijzonder. Ian Coenen verdient een bloemetje. Dat zal hij vast wel hebben gekregen. Het is een echt bijzonder inclusief beeldmerk geworden. KMK kan hiermee, zoals in ons kwartaalmagazine staat, weer een lange tijd vooruit. In één klap maakt het duidelijk waar KorterMaarKrachtig voor staat. Herkenbaar, inclusief, altijd samen in soms grote diversiteit. En dat samen er voor staan is nodig in deze tijd, die op veel fronten voor de nodige verwarring en onzekerheid zorgt.

Weerstand
Tegelijkertijd heeft ook de website flinke veranderingen ondergaan. Het oude jasje is qua vormgeving op de haak gehangen en een nieuwe, frisse en krachtige look kijkt ons aan wanneer we naar de site gaan. De inhoud is actueel gemaakt en waar nodig opgeschoond. De columns in ons magazine trekken meestal mijn eerste aandacht. Deze keer trof de titel `Weerstand: een nieuw gevoel…` mij zeer. Ik kan me heel goed inleven in wat Hanneke Mooij in haar column schrijft. Soms roept het lijkt wel eeuwigdurend vertellen wat er met je is gebeurd dat je in mijn geval loopt zoals je loopt: soms zonder kruk, soms met en soms in een rolstoel, weerstand op.

Je hebt niet altijd zin in het vertellen van jouw verhaal, dat voor mij begint in 1995. Je praat liever over sport, schaken, een goed boek, wandelen, theater, kamperen en nog veel meer. Allemaal dingen die je gewoon doet. Mijn partner Els zegt altijd, wanneer er weer iemand is die vraagt hoe het zo gekomen is: `Graag de korte versie!` Ik heb er inmiddels een soort elevator pitch van gemaakt. En onder het vertellen denk ik dan nog steeds: o, dat detail kan er de volgende keer ook wel uit. En dan pak ik er in het vervolg het beeldmerk voor de helderheid wel bij, wanneer dat nodig is.

Het omgaan met (de inhoud van) een computer is vanaf de jaren tachtig bij me binnen gebracht. In die jaren kocht ik mijn eerste computer voor heel veel geld met eigenlijk heel weinig mogelijkheden. Het was een vooruitgang, het duurde soms alleen wat lang voordat je beeld kreeg… Ik ben in de jaren er na zowel op het werk als privé meegegaan met de ontwikkelingen. Een briefje typen via de computer of laptop is gemakkelijk en de verzending gaat supersnel. Dat geldt uiteraard ook voor de ontvangst aan de andere kant.

Artificial intelligence
Het nieuwste fenomeen op mijn computer is de copilot, met daarbij AI (artificial intelligence). Ik had er over gelezen en tot afgelopen week dacht ik ‘daar wegblijven’. Denk vooral aan je eigen creativiteit. Dat is leuk bedacht. Op een gegeven moment nam mijn nieuwsgierigheid me toch bij de hand en ik klikte op copilot. Ik vulde een concreet onderwerp in (uiteraard kent de lezer mijn onderwerp): een column over leven met een beenamputatie…
Na een enkele tel kijk ik verbaasd naar mijn scherm. Meer dan twee pagina’s met veel tussenkopjes vullen het witte vel. De titel van het artikel en de ondertitel spreken heel erg aan
‘Een leven na beenamputatie: kracht en veerkracht. Een verhaal van overleven en aanpassen’
Met enig gevoel voor overlevingsdramatiek lees ik verder. In twee pagina’s een samenballing van veel, heel veel punten en onderwerpen die aan de orde (kunnen) komen bij een beenamputatie. Een beenamputatie in een nutshell. De onderwerpen waar het om gaat, komen wél aan de orde.

Opbouwen
Het gemaakte artikel eindigt met: ‘Een beenamputatie is zonder twijfel een levensveranderende gebeurtenis, maar het is ook een kans voor nieuwe beginpunten. Het verhaal van elke patiënt is uniek, gekenmerkt door persoonlijke triomfen en uitdagingen. Door medische zorg, revalidatie, en sterke steunnetwerken kunnen patiënten hun leven opnieuw opbouwen en voortleven met moed en veerkracht.’
Ik herken me in deze constatering. Het wil alleen niet zeggen dat ik me van nu af aan verlaat op deze nieuwe mogelijkheden. Eigen creativiteit gaat boven alles.