Column: inclusieve campings

Kamperen is altijd mijn lust en mijn leven geweest. Toen ik nog twee gezonde benen had, kampeerden Els en ik in een kleine tent, later zelfs in een eenstokstent. Dat had alles te maken met de trektochten die we maakten. De South Downs wandelen rond Eastbourne in het zuiden van Engeland en een stuk van het Coast Path rond St. Davids Head in Wales aflopen. Of met de rugzak inclusief tent naar Portugal. En, om nooit te vergeten zo mooi, fietsen in Engeland van Sheerness naar Stonehenge en via de kust en Wight terug naar Dover.

Dat was toen….

Bakens verzetten
In de loop van de jaren die volgden heb ik noodgedwongen mijn bakens moeten verzetten. De tent werd vervangen door huisjes en stacaravans. Wel zoveel mogelijk kampeerachtig maar minder mobiel.
Om toch weer meer mobiel te zijn en het echte kampeergevoel weer te krijgen, stapten we over op de Eriba en maakten vele trips, onder meer naar de Noordkaap en Santiago de Compostela, af en toe gehinderd door ‘uitwassen in het preoperatieve tijdperk’. Kamperen deden we. En kamperen doen we nog steeds.
Na mijn beenamputatie hebben we een nieuwe Eriba, Rockabilly, gekocht. Wat meer luxe dan in de vorige. Inmiddels hebben we heel wat tripjes gemaakt, hierin beperkt, niet zozeer door mijn handicap als wel door de wereldwijde handicap vanwege corona.

Toegankelijkheid
Een andere, gelukkig gemakkelijk op te lossen handicap, waarmee je als iemand met een beperking te maken krijgt, is de zoektocht naar de camping die voor jou in alle opzichten toegankelijk is.
Meerdere keren zag ik op internet een mooie, niet al te grote camping, heerlijk gelegen, soms met privécabines. Zoom je in dan blijkt dat de privécabines heel vaak zijn voorzien van enige drempels, die vanwege mijn rolstoelgebruik in de morgen vrijwel ontoegankelijk zijn. Of, je ziet na het inzoomen op faciliteiten, dat er geen toiletruimte voor mensen met een beperking is. Dan houdt het weer op en ga ik op zoek naar een volgende.

Inclusief
Gelukkig houden steeds meer campingeigenaren rekening met de beperkte medemens en zorgen ervoor dat de camping ‘inclusief’ is, dus met voldoende voorzieningen voor mensen met een beperking en ouderen, die niet (meer) goed ter been zijn. Het is ook niet meer dan logisch: deze groep actievelingen groeit en groeit. Een lijst van campings, zodat je, naast eventuele shops, zwembaden en dergelijke direct ziet of er voorzieningen voor mensen met een beperking beschikbaar zijn, het liefst op basis van een sleutel zodat niet Jan en alleman ervan gebruik kan maken, zou een weldaad zijn voor de kampeerder met een beperking.

Overzicht
De stichting, via welke wij kamperen, heeft hierop het volgende gevonden. Op een vraag van mijn kant naar een lijst van campings met  extra voorzieningen, kreeg ik een mailtje met daarin de mooie boodschap: “Zeg ons in welke regio/provincie je wilt kamperen en wij geven een overzicht van de campings in die regio/provincie, die aan kamperen voor mensen met een beperking voldoen.”
Dat is nog eens meedenken. Het maakt het zoeken naar de geschikte camping een stuk gemakkelijker.

 

Hein van der Zande (Leiderdorp)
Voorheen organisatieadviseur bij de overheid, nu gepensioneerd
71 jaar, getrouwd met Els, twee (adoptie)kinderen, opa van Amara